Anders kerk zijn

Het hangt in de lucht over de breedte van de kerk. Veel gemeenten bezinnen zich op hun toekomst. Aangezien de PKN jaarlijks 2,6 % van haar leden verliest is het geen overbodige luxe missionaire vragen te stellen. Namens de landelijke organisatie van de kerk geven ds. Hans van Ark en drs. Nynke Dijkstra-Algra predikanten en vrijwilligers de gelegenheid om samen na te denken over deze vragen met behulp van een film en een werkmap (‘dertig kansrijke modellen voor de missionair gemeente’).

Denkt u daar wel eens over na? Of gaat u onbewust uit van de gedachte: de gemeente is er en zal er altijd zijn. Veel mensen brengen daar offers voor aan tijd, inzet en geld, want de gemeente gaat hen ter harte. Maar de groep die dat doet slinkt. Als gevolg daarvan richten veel gemeenten zich op het overleven:  Hoe houden wij zo lang mogelijk het hoofd boven water? Hoe lang kunnen wij kerkgebouwen onderhouden en predikanten betalen? Ongemerkt kan daardoor de indruk ontstaan dat, als we die zaken in stand kunnen houden het doel is bereikt. Maar is dát het doel van de kerk? De vraag stellen is haar beantwoorden. Het voortbestaan van de kerk gaat ons aan, maar of we dat het doel kunnen noemen? De kerk heeft eeuwen gefunctioneerd zonder gebouwen en professionele betaalde krachten. Volgens het zendingsbevel aan het einde van het evangelie (Mattheüs 28: 29 en Marcus 16: 15) heeft de kerk een taak in de wereld. Jezus houdt zijn leerlingen voor zijn getuige te zijn tot aan de uiteinden van de aarde (Handelingen 1: 8). Daaruit kunnen we opmaken dat het doel van de gemeente niet binnen de deur ligt, in ieder geval niet in de eerste plaats, maar daarbuiten.

Hans van Ark definieert missionair als ‘kerk naar buiten’. Die richting moet de blik van de kerk hebben. Niet om daar buiten betwetering en opdringerig eigen gelijk te verkopen, maar door mensen ‘uit te luisteren’, te ontdekken wat hen bezighoudt, welke vragen, behoeften en verlangens zij hebben. En bovendien een gunnende houding te ontwikkelen. Waar kunnen we als gemeente van Jezus Christus  anderen dienen, zoals wij zelf gediend zijn? Hoe kunnen wij de parel van grote waarde met anderen delen? Dat dat op heel veel verschillende manieren kan, blijkt uit de reeks van dertig modellen. Iedere gemeente zal zich vanuit de eigen identiteit bezinnen op vragen als: Waar ligt onze kracht? Hoe ziet onze omgeving eruit? Wat is onze blinde vlek?

Om niet de indruk te wekken dat gemeenten worden opgezadeld met weer een nieuw programma en nog meer activiteiten, benadrukt van Ark dat wij niet méér moeten gaan doen maar juist mínder. Minder doen, maar wat wij doen vanuit een andere, missionaire, houding. Een houding van ‘buiten’ naar ‘binnen’, in navolging van Jezus die zocht naar wegen om ook buitenstaanders tot een zegen te zijn. 

‘Voor hen, een film met een missie’. De DVD, met als rode draad een indrukwekkend gebed voor mensen van ‘buiten’, bestaat uit herkenbare verhalen van gewone gelovigen uit de Protestantse gemeente te Nigtevecht en vier deskundigen. Het is geen succesverhaal, want daar is de situatie en zijn de vragen te complex voor, maar wel een verhaal met de verwachting dat de kerk ook in deze tijd en cultuur kansen heeft om mensen te bezielen én te bereiken met de beloften en woorden van God. Wat daar voor nodig is? Mensen die zelf leven vanuit de aanwezigheid van God. En een gemeente die lef heeft stappen te zetten om zich te bezinnen op het doel van haar bestaan, om zodoende in het spoor te gaan van Jezus Christus. Hij is gekomen om mensen ‘van overal’ welkom te heten in zijn Koninkrijk. Laten wij bidden om de Heilige Geest om zó kerk te zijn in Hilversum.